گذار

 

هر طرف رو کن و تردید نکن سوی منی

باز در چشم رس دیده ی پرسوی منی

تا ابد گرچه عزیزی ولی از یاد مبر

چشم من باشی در سایه ی ابروی منی

در غمم رفته ای و در خوشی ام آمده ای

چه کنم؟ خوی تو این است ؛ پرستوی منی

چشم بادامی و شیرین و خوش و بانمکی

چینی و تاری و ایرانی و هندوی منی

گوش تا گوشه ی صحرا بخرام و نهراس

شیرها خاطرشان هست که آهوی منی

مهدی فرجی

گذار...

  موج عشق تو اگر شعله به دل ها بکشد رود را از جگر کوه به دریا بکشد گیسوان تو شبیه است به شب؛ اما نه، شب که اینقدر نباید به درازا بکشد!   خودشناسی قدم اول عاشق شدن است وای بر یوسف اگر ناز زلیخا بکشد   عقل یکدل شده با عشق، فقط می‌ترسم هم به حاشا بکشد، هم به تماشا بکشد   زخمی کینه من! این تو و این سینه‌ من من خودم خواسته ام کار به اینجا بکشد   یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری است وای اگر کار من و عشق به فردا بکشد   فاضل نظری گذار...ادامه مطلب

 

به نسیمی همه ی راه به هم می ریزد

کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد ؟

 

سنگ در برکه می اندازم و می پندارم

 

با همین سنگ زدن ماه به هم می ریزد

 

عشق بر شانه ی هم چیدن چندین سنگ است

 

گاه می ماند و ناگاه به هم می ریزد

 

آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده است

 

دل به یک لحظه ی کوتاه به هم می ریزد

 

آه ! یک روز همین آه تو را می گیرد

 

گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد

 

فاضل نظری

 

 

گذار...

  من خسته‌ام، تو خسته‌ای آیا شبیه من؟ یک شاعر شکسته‌ی تنها شبیه من   حتی خودم شنیده‌ام از این کلاغ‌ها در شهر یک نفر شده پیدا شبیه من   امروز دل نبند به مردم که می‌شود این‌گونه روزگار تو ـ فردا ـ شبیه من   ای هم‌قفس بخوان که زِ سوز تو روشن است خواهی گذشت روزی از این‌جا شبیه من   از لحن شعرهای تو معلوم می‌شود مانند مردم است دلت یا شبیه من   من زنده‌ام به شایعه‌ها اعتنا نکن   در شهر کشته‌اند کسی را شبیه من   نجمه زارع گذار...ادامه مطلب

  ای عشق ٬ شکسته ایم٬ مشکن ما را این گونه به خاک ره میفکن ما را ما در تو به چشم دوستی میبینیم ای دوست مبین به چشم دشمن ما را ای عشق ٬ پناهگاه پنداشتمت٬ ای چاه نهفته! راه پنداشتمت٬ ای چشم سیاه٬ آه ای چشم سیاه٬ آتش بودی٬ نگاه پنداشتمت ای عشق ٬ غم تو سوخت بسیار مرا٬ آویخت مسیح وار بر دار مرا٬ چندان که دلت سوخت بیازار مرا! مگذار مرا ز دست٬ مگذار مرا ! ای عشق در آتش تو فریاد خوش است هر کس که در آتش تو افتاد خوش است بیداد خوش است از تو٬ وز هستی ما خاکسترکی سپرده بر باد خوش است! مشیری   گذار...ادامه مطلب